Nazife Öğretmen

Kurucu ve CEO


Ben Dila, İdil ve Bakia’nın annesiyim. Okumayı, araştırmayı ve dünyayı gezmeyi seviyorum. Deneyim yoluyla öğretim teorisini benimseyen bir öğretmenim. Çocukken çok şey öğrendim. Elmanın nasıl koktuğunu, portakalın nasıl soyulacağını ve küçükken ne kadar cesaretli olursak olalım büyüdükçe çevremizdeki yetişkinlerden korkuyu öğrendiğimizi… Şimdi ne zaman bir elma yesem çocukluğumu hatırlarım. Ne zaman bir portakal görsem yanan bir sobanın üstünde kabuklarını kızartasım gelir.

Günümüz çocukları için hayalini kurduğum bir çocukluk geçirdim. Sokakta oynar, ip atlar, hatta daldan dala atlardım. Büyük ya da küçük, kız ya da erkek, kiminle oynadığım önemli değildi. Akşamları da hava kararmadan hepimiz eve dönerdik. Akşam ezanı bizim alarmımızdı. Caminin ışıkları yandığında, kışın soğuktan donmuş bir hâlde, yazınsa alnımızdan terler akarak evlerimize koşardık. Biraz yaramazdım diyebilirim!

Devamını Gör

Meltem Yenal

Editör


Lise yıllarımda İngilizce derslerini bir hobi gibi görürdüm. Bu nedenle üniversite sınavındaki tercihlerim hep dil puanıyla girilen bölümler oldu. Çok severek okuduğum Hacettepe Üniversitesi İngiliz Dil Bilimi Bölümünden mezun olduktan hemen sonra, TÜBİTAK’ta Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü’nde çalışmaya başladım.

Bu arada yıl 1998... Aradan dört yıl geçti ve ben yaşamımı tümüyle değiştiren başka bir birime geçme teklifi aldım. Böylece Popüler Bilim Dergileri Müdürlüğü’ndeki yazarlık serüvenim başladı. Önce Bilim ve Teknik ve Bilim Çocuk dergilerine yazılar yazdım. Oldum olası kendimi yazıyla ifade etmeyi seven biri olduğumdan, bu işe kısa zamanda ısındım. 2006 yılının sonlarına geldiğimizde Türkiye’de henüz okul öncesine yönelik bilimsel bir derginin olmaması nedeniyle, Meraklı Minik dergisini çıkarmak üzere kolları sıvayan ekipte yer aldım.

Devamını Gör

Göksu Karaca

Çizer


1985 yılında, oldukça soğuk ve karlı bir gecede Ankara’da dünyaya geldim. Annem ve babam öğretmen pilot olduğundan çocukluğumun en harika yıllarını meyve ağaçları ile çevrili, ortasından tatlı bir dere geçen ve tek katlı lojmanları olan, Eskişehir’in küçük bir köyündeki İnönü Hava Eğitim Merkezi’nde geçirdim. Oradaki hangarda bulunan eski uçaklar, biz çocukların oyun alanlarıydı. Dolayısıyla kâh o uçakların içinde, kâh ağaç tepelerinde kurduğum gelecek hayalleri hep gökyüzü ile ilgiliydi. Ta ki lise döneminde bir şey fark edene kadar!

Ders kitaplarımı açtığımda sayfalarda bulunan illüstrasyonlar beni çok heyecanlandırıyordu. Uzun uzun onları inceler, çizimleri taklit eder, resmi kimin ve nasıl yaptığını hayalimde canlandırmaya çalışırdım. Artık sürekli çizim yapmaya başlamıştım. Bu, yaklaşan üniversite sınavlarının stresinden uzaklaşmamı da sağlıyordu. Böylesine keyif aldığım şey belki de benim mesleğim olmalı diye düşünmeye başladım. Sonra Güzel Sanatlar Fakültesi sınavlarına girdim ve Hacettepe Üniversitesi Resim Bölümünü kazandım.

Devamını Gör

Gina Lopez

Çevirmen


It is hard to imagine a world without the internet, iPads or only one black and white television per household. This indeed was my childhood. Can you believe that in my day, neighborhood children walked to school together? Yes, even my first day of school was an adventure during which the older neighbors gave me advice and made me feel at ease as they shared their first day of school experiences and told me that their hearts had also been beaten hard as they got closer and closer to school and even their hands had gotten sweaty. We were so attuned with nature that on the days when everyone was a little early, on our way to school, we would stop at the top of the hill and the older kids would help the little ones climb up the mesquite trees so we all could enjoy a piece of mesquite-gum, just a little treat before our formal learning took place.

There were many lessons learned outside the classroom in those days. Children usually took a shortcut to school. I remember it clearly; it was a rocky hill with a narrow semi-safe path where children had walked for years. it was not 100 % safe so the older children coached the little ones on how to balance and check the terrain before lifting the other foot to ensure we made it to school free of knee scrapes.

Devamını Gör